Kim bilir bu şehrin hangi sokağındasın
Şimdi
Ya da hangi evin balkonundan bakıyorsun
Sabaha
Günaydın diyor musun benim gibi
Sen de her sabah aynaya
Sen de seviyor musun papatyaları
Kokusu olmasa da
Düşüncelerin dönüp dolaşıp bana dönüyor mu yine
Ya da hatırlıyor musun nasıldı ilk saniye
Kim bilir belki de…
Benim kadar çok seviyor musun yıldızları
Rüzgar seni mutlu ediyor mu şiddetli esse de
Sen de vazgeçiyor musun sevdiklerin için her şeyden zor gelse de
Yazıyor musun her gününü hiçbir şey eksiltmeden deftere
Kim bilir belki de…
Sem misin hayatımdaki kahramanım
Sen misin bunca yıl bulamadığım
Gözlerinin uğruna ceylanların gözlerini adadığım
Sen misin kim bilir belki de diye ardından sayıkladığım…
Sözlerin geç kalmış vazgeçtim dinlemekten
Bu şarkı unutulmuş sesi gelmez hiçbir yerden
Eğer sensen bu kadar beklememe değen
Kim bilir belki de bu masal bizimdir
Bir ömür yeten.
