Ayaklarım üşüyor
Aklıma yine sen geliyorsun
Ve sen ne zaman aklıma gelsen
Ayaklarım üşüyor
Şehre bulaşıyor sonra bu soğukluk
Yıldızlar, gökyüzü, binalar üşüyor
Aklımdaki sen üşüyor
Ne zaman aklıma gelsen
Kalbimdeki sen üşüyor
Kar yağıyor düşüncelerime
Buz kesiyor duygularım
Ne zaman aklıma gelsen
Ayaklarım üşüyor
Bu şehir, martılar, çocuklar
Ne zaman aklıma sen gelsen
İstanbul üşüyor;
Sana bakamadan.
Anlayacağın soğukluğun
İstanbul’a bile yetiyor, bizi tanımadan
Ne zaman aklıma sen gelsen
Ayaklarım üşüyor.
