Kırık dökük bir aynada
Bakıyorum
Biraz düzgün biraz üzgünce
Yüzümde renk değiştiren
Çizgilere
Daha dün gibi her şey
Işıklar gölgesinde
Kaç yıl bitecek bilmiyorum
Büyüdükçe büyüyen
Sitemler var gözlerimde
Geçmişin izlerini
Siliyorum
Elimin tersiyle
Gizliyorum utangaç
Gülüşlerimi
Eksilen tebessümlerimde
Belki de bir teselliye
Yollar arıyorum
Köprüler kursam da
Nafile
Kalpten gönüle
O kadar değişken ki duygular
Keskin mi keskin
İnce mi ince
Ne yol buldum ne yordam
Gecenin belli belirsiz
Çehrelerinde
Usulüne uygun
Bulandım renkten renge
Resimler çizdim
Karanlık tuvallere
Hile hurda
Yalan dolan
Beyazdan siyaha
Ne varsa dair olan
Uydum hissizce hislere
Renk değiştirdim
Her surete
Ağlar tuzaklar
Kurdum sinsice
Takılan takılana
Saflığımı tuttum
Emeksizce elimde
Bahar demlerinde
Bir bardak çay oldum
Doldum bardaklara
Kendimce
Ne bilindim ne bulundum
Yediveren güllerde
Belki de
Renklerinde umudun
Yaranın değilim sargısında
Bazen acıların yazgısında
Beyazlarda bukalemun
Siyahlarda ben.
