Gece sessizliğe demir attı
Yalnız akrep ve yelkovan sesi var
Sabahı yalnızca sokak lambaları karşılıyor
Ve bir de sokakta yatanlar
Yıldızlar yine biraz hüzün dolu
Şehir kara yasını tutuyor yine
Ay bütün olanlara bütün olanlara karşı çıkmakta
Gece ise yanaştı iskeleye
Gece yine öykü dolu
Biri başlarken diğeri son bulan
Biri iyi biterken diğerinin başı
Sonu belli olmayan
Gece yine yıldız dolu
Hep bize uzak olan
Krallar edasıyla taht süren yukarılardan
Şımarık çocuklar misali
Bir ışıldayıp bir somurtan
Gece yine aşk dolu
Havada bir misk kokusu var
Şarkı besteliyor sessizlik
Eşlik ediyor bomboş caddeler sokaklar
Gece yine acı dolu
Her biri çekilmeye bekliyor
Gece yine sensiz
Gece yine karanlık
Gece yine çile dolu
Ve bu çilelerden habersiz yatağında
Uyuyan insanlar
Uykularında bin bir rüya görüyor
Gece yine umut dolu
Hiçbirine kurşun istemeyen umutlar
En ummadık anlarda kalplerde filizlenen
Ve boşluğunu hiçbir şeyin dolduramadığı
Umutlar
Gece…
Gece yine karanlık
Gece yine aşk kokulu
Gece yine beklemede sabahı
Ve gece yine dünde kaldı…
