Gidişin bir memleket yükü ayrılık
Gidişin olabildiğine karanlık
Gidişin af umutlarımın solması
Kimbilir kaç bahar sonra bırakır çiçekler dalları
Gidişin bende kocaman bir gözyaşı
İstanbulda bırakır mı artık Galata’yı
Gittin…
Ruhunun ufkuna hazarfen misaliydi gidişin
Yanlız değildin..
Sen giderken yapraklar gitti
Yıldızlar gitti
Çocuklar ,şarkılar, şiirler gitti
Sana kimse kal demedi mi ?
Kabuk bağlı yarama dokundu gidişin
Gözümden sen yaşlar halinde geldin
Susmak ölüm gibi sessizlik
Çığlık atsam vicdanlarda yer bulur mu sensizlik
Galata güzeldi senden önce
Ve istanbul benim gözbebeğim
Sonhabar tatlı bir mevsim di kimbilir
Ve orası benim memleketim
Gittin…
Galata soldu
İstanbul acı doldu
Ve sonbaharlar yine hüzne boğuldu ..