Yüreğime bir cemre düştü yıllar önce kalbime.Kalbimin ta içine.İnsanlar bebekler annenin rahminde büyüyor sanıyorlar ,yanılıyorlar.Belki de ben bilmiyorum ben yanılıyorum ama o cemre kalbime düştüğünden kalbimde büyüdü bebeğim.9 mucize gibi şifalandırdı vücudumu.İyi ki geldi beni buldu.Sonra avuçlarıma kondu.Tam iki kilo 480 gram bir aşk.Ağlamaktan gözlerim şişti ben bunu mu doğurdum diye.Aslında sevgiydi o sözcükler.Bu kadar güzel bir cemre görmedim diye.
Evet kızım yıllar önce ruhumun yüm buzlarını erittin kalbime düşmekle.Bir daha buz tutamadım kimseye,olana bitene.Öyle iyi geldin ki bana sevginle.Göz göze geldiğimiz an farkettim ben o şiir gözleri daha önce hiç yazmamışım,daha önce hiç okumamışım.
Ben daha önce böyle bir mucizeye hiç tanık olmamışım.
Gelmekle kalmadın.Beni büyüttün.Beni güzelleştirdin.Beni ben ettin.Beni benden ettin.Çıkardın içimdeki tüm kötü duyguları.Yerine yeşiller ekledin.Bahar ekledin.Güneş ekledin.İyi ki geldin kızım.İyi ki beni seçtin.
Bilmem sen ne hissediyorsun hala büyüyemeyen,herzaman desteğine ihtiyaç duyan bu ruhu hep çocuk annenle.Ben her gün daha iyi hissediyorum annecim seninle.
Sayende okyanusları geçtim.Sayende kendime kocaman bir dünya seçtim.Sayende her gün daha da güzelleştim.
Doğmakla yanında ne mucizler getirdin.
Şimdi ve bundan sonrası hayat bize ne getirir bilemem.Ama bana mucize olduğun bu yolda hep yanyana yürüyeceğiz.Ellerim ellerini hiç bırakmayacak.Belki üzüleceğiz ama saçımızı atıp elimizle yolumuza devam edeceğiz.Canım kızım ,beni seçmekle en güzel parçası oldun ruhumun.İyi ki doğdun meleğim ve ben iyiki senin annen oldum…
Yüreğime Cemre Düştü
