İçindeki rüzgar dindi, Son durakta bir kız çocuğu Vagonlarından indi. Gökyüzü mavi yine Ve deniz ve gözleri Deniz’in Rüzgar aynı rüzgar Balkonunu teğet geçen martılar Hem de mevsim yine bahar ne çıkar, Senin yağmurların dindi. Güzel olan her şey bir an, Uykularından uyandın Yine düşlerin bölündü Uzak zamanlarda kaldın. Telaşların vardı çocuksu Vakit sanki dündü.. Gökyüzünde yıldızların Ateş böceklerin söndü. Bir kadife çiçeğine dokunmak şimdi Dünde kalanlar.. Saçlarında tülleniyor yıllar Halinden anlamayan bir gönlün Bitip tükenmeyen bir ömrün var. O şen türkülerin söylendi, bitti Dünde kaldı hepsi, yitip gitti Kaldın başka iklimlerde Beklediğin mevsim nerde? Yaşamak bir kuşun avuçları şimdi Öyle çaresiz, öyle ufak, öyle kimsesiz Artık ne söylesen, kelimeler öyle sessiz.. Gökyüzü mavi yine Ve deniz ve gözleri Deniz’in Rüzgar aynı rüzgar Balkonunu teğet geçen martılar Hem de mevsim yine bahar ne çıkar, Senin yağmurların dindi. |
Dünde Kalanlar
