Gecenin heybelerine
Doldurdum nefeslerimi
Bileyledim
Körelen hislerimi
Bir seher türküsünde
Bulandım katre katre
Hüzünlere
Yudum yudum içtim
Günleri seneleri
Hazan vurgunlarında
Bıraktım kendimi
Boşluğun özüne
Parçaladım
Duygu duygu yüreğimi
Özlem ve hasretle
Islandım gecelerde
Sevda ellerinden
Bir fincan kahve içtim
Sildim yılları
Hatır gönül telvesinden
Dadandım
Kırk yılın hatıralarına
Hayatın
Satır aralarında
Kapıldım rüzgarlara
Noktalar aradım
Ömrümün son deminde
Virgüller gibi
Eğildim
Dönüşsüz gidişlerde
Kaç mevsim daha geçeçekti
Vedasız iklimlerde
Hep ağlayacakmıydı
Gözlerim
Nağme nağme hüzün
Seher türkülerinde
Silmiştim yılları seneleri
Çeresizliğin intiharlarında
Yaktım tüm gemileri
Attım benliğimi
Derya denize
Boğdum Dertlerimi
İnceden inceye
Çektim perdeleri
Çektim gözlerime
Gündüzler
Geceden beter
Karanlıktır her yer
Bir gün yaşamak
Vurulmak, kırılmak
Parçalanmak
Hergün ölmek
Gibiydi hayat
Belkide
Beyazdı, Islaktı, hüzündü
Aşktı sevdaydı
Bir seher türküsünde
Ağlamaktı ölüm
Beklemek, özlemek
Ve yanmak
Çaresizliğin noktalanması
Gibiydi ölüm
Böyle bir şey yaşamak
Bir anlık ölüme
Hergün can verirsin
Zaman ermeden
Vakit bitmeden ölemezsin
Bilmedik bilinmedik
Görmedik görülmedik
Gecenin heybelerinde
Nefeslerim
Bir yanım bahar
Bir yanım hazan
Ölsemmi gülsemmi
Umarsız bekleyişin
eşiğindeyim. H.T
01/07/2023
