Garip bir benimseyiş varken gülüşlerinde
Sesinin yokluğunda ben önce
Ruhumu ve tüm uzuvlarımı terk ediyorum.
Saatlerin ilerlemediği zamanlarda
Gelecek vaat etmeyen geçmişimi görüyorum.
Hareketsiz duran yelkovan
Akrebin yıllara yenik düştüğünü hatırlatıyor
Ardından saniyeler nefesimle yarışıyor
İç çekişlerimde…
Hissediyorum sonra onca şeyin
Harabeye dönmesini…
Ve ben tüm geçmişimi terk ediyorum.
Çok değerli bir hissediş, ifade ve uyum… Ruhunuza sağlık. Ara sıra okumak için açıyorum bu şiiri. Dönemsel duygu durumuma koşut anlarımda kendimi ifade etmeme yardımcı oluyor.
Ruhuna sağlık Özge…
Diğer şiirleri de bekliyoruz, sabırsızlıkla…