Ne hazanın tadındayım
Ne de baharın ayazında
Zemherice günlerim
Gönlümün hayal deryasından
Yüreğimin dalgalarına
Tersyüz ettim zamanı
Sonsuz duygularımın
Sessiz karanlığında
Neşter vurdum
Tüm arzularıma
Gecenin kuytularında
Apansızca
İç çekişlerim
Göz kayması mıydı?
Sessizliğe sinmişliğim
Duyulmazdı çığlıklarım
Ötelenmiş arzularda
Oysa katre katre
Döküldüğüm
Göz yağmasıydı
Acı acı ağladığım
Uzaktan uzağa
Ayrışık rüyalarım
Loş bir yalnızlığa
Yankı yankı ağıtlarım
Eski bir kilim gibi
Yerden yere
Sergince hallerim
Ne çıkar ki gönlüm
Ne çıkar
Ayaklar altında ezilsem
Yutkun acılarda
Kapatsam gözlerimi
Bakışlarımın
Engin deryasında
Yelken açsam hatıralara
Bir nebze de olsa
Kim arar beni kim arar
Kaçışlarımda
Kayboluşlarımda
Aynalara yansıyan
Duygusuzca duygularım
Tenimde soft renkler
Alnımda belirgin
Su damlacıkları
Sanki bedenimde
Solgun bir gökkuşağı
Ne yapsam da boş
Geçiyor zaman
Tat vermiyor
Duygular, arzular
Ne sevdiğime
Ne de sevildiğime
Karanlık bir bulut
Hırçın bir rüzgar
Ne hayallerimdi
Ne de düşlerim
Günden güne
Vurgundu yüreğim
Matemin eşiğinden
Bilinmez bir afaka
Bıraktım kendimi
Rüzgarlara
Savruluyorum
Yaprak gibi
Ömür dediğin
Kara bir kalem
Dolgunca sayfalar
Yutkunca kelimeler
Yüzümde eksik olmayan tebessümlerim
Geride kalan
Buruk bir hicran
Birde hüzünlerim
Ve ben
Yalnızlığın deminde
Titriyorum
Mücrim gibi
Değmiyor katreler
Değmiyor yüzüme.
