Şiirlerde Ağlar

Aşk ve sevgidir
Azığım
Derdi gamın
Hüznü ile beslenirim
İnceldiğim
Yerden kopar
Koptuğum yerden
Yeniden başlar
Heveslenirim
Sevda susamışlğının
Aşka acıkmışlığında
Sayfalarca karalarım
Belkide karalanır
Bir kalemin insafına
Bağlanırım

Harf harf üstüne
Lal olur dilim
Cümle cümle
Kelimeler yağar
Üzerime
Bir roman gibi
Belkide
Masalımsı bir hikaye
Ömrüme Can katar
Üçbeş satır
Birkaç kelime

Yazar olsaydım
Şairce dokunurdum
Hayata
Yazar yazar
yazardım
Feryat figan
hicranımla şiir olup
Mısra mısra taşardım
Bazen boğulurdum
Dizelerden
Lal olmuş gibi
Dilim
Kaçardım kendimden

Susardım
Herkez susar
Şehirler düşerdi
Karanlığa
Sokaklar susardı

Sukutun yazılarında
Saf ve beyaz
Tenliydi sayfalar
Yazsam da ne fayda
Kalem kırgın ve kırık
Şair suskun
Şair küskün
Aşka sevdaya
Şiirlerde ağlar
Hüzün yağarken
Bakışlarıma

Bitmezdi dizeler
Bitmezdi mısralar
Şair di ağlatan
Şiirlerdi ağlayan
Ben ağladım
Sessizce
Herkez ağladı
Gizlice
Şehirlerde ağladı.

Exit mobile version