Uzayan gecelerde görünen siluet
Ay gibi parlayan yüzün
Hayalimde yanımda olduğun kadar canlı
Saçların uzar senden bana
Mesafeler ayırmaz
Alırım kokunu, ama inceden
Çekerim seni içime
Hissederim seni ta en derinimde
Seni saramayan kollarım
Bir isyan başlatır
Hayal onu görür de ben neden soramam?
Olmaz; ben sormadan olmaz
Gözlerin katılır sonra ona
Bir anda tüm benliğim tek ses olur:
SEN
Hemen şimdi isterim ama olmaz
Kalbimi acıtır
Yatıştırmaya çalışırım
Nafile…
Ümidim bir su olur serpilir bu ateşe
Sabret, der
Bilirsin her gece sabaha çıkar
Seven sevdiğine kavuşur
Rüyalar dermanım olur
Seni bana ilk müjdeleyen rüyalar değil miydi zaten?
Kalbinin huzuru işte bu, diyen
İşte o zaman dinmeye başlar yangınım
Sonra coşar ümidim, çağlayana dönüşür
Ve seni bir daha severim
Ve seninle bir daha dolarım
O zaman beklemek bile güzel olur
Nereye baksam seni görürüm
Çünkü sen her zerremde olursun…
