Hiç olmak
Bir delinin kaleminden
Hiçliği yaşadım en yerinden
Divane oldum sırlar sokağında
Boşvermişliğin sınırında
Dolaştım doldum
Kaldırımlarında
Hançer yemişcesine bağrımda
Hayatın yükünü taşıdım
Bir ömre Bedel
Hiçten hiçe
Kimse bilemezki kimse
Neler yaşadığımı
Her demde
Rüzgarın akışında savrulup
Hüzün yağmurlarında
ıslandığımı
Gecelerde kaybolan
uykusuzluğuma
Sımsıkı sarıldığımı
Yokluğun ve Hiçliğin
Karanlığında kaybolup
Gölgesinde kendimi aradığımı
Nerden bilsinlerki nerden
Göklerin derinliğinden
Bir demet yıldızı
Umudun saçlarına
Tac edip taktığımı
Vurgunlara set olmuş
Gönlümün
Bir Ateş gibi
Küllenmiş yüreğimi
yaktığını
Nasıl bilsinler nasıl
O şehrin gecelerinde
Hiç olmanın sırrını
Hicran güneşinde biçilmiş
Dertlerimi kederlerimi
Ay ışığında nakşolmuş
Uykusuz gecelerimi
Nerden bilsinlerki nerden
Kaybolduğum öyle bir yerki
Ne ben aradım kendimi
Nede Ayışığında karanlıklar
Buldu beni
Varlığımda yokluğum
Yokluğumda varlığım
Bir hiç gibi bir hiç gibi bir hiç gibi.
