Benim Efendim, Benim Efendim (SAV)
Bedenimi mübarek kademine serdim
Gecelerce rûyetin çün dûa eyledim
Başımı kemerbeste-i hicâbla eğdim
Benim Efendim, n’olur bir kez göreydim..
Gözyaşlarımı emanetine verdim
Salât-u Selam ruhaniyetine arz eyledim
Günahlarım çok, affedemedim kendim,
Benim Efendim, n’olur şerefyâb edeydin..
Asi ümmetinim, yine kapına geldim
Bir ömür şefaatini dilendim,
Hicranınla pare pare tüllendim,
Bir lâhza ki ateşinle hârelendim..
Yoluna vaslı mefkûre belledim
Habibine sevdalı bir abdim
Ümmeti olmaya namzet ferdim
Özümden ziyade seni sevdim..
Yevm-i kıyamette şefaatin virdim
Dört yanda şehbâl-i Muhammedî talebim
Nefsim gayrı zannetse de sana aidim
Âh Efendim, n’olur Âh Efendim…
