Belli ki hiç sevilmemişsin benden önce böyle delice
Belli ki kimse anlatmamış seni böyle şiirlerce
Kimse sayıklamamış adını gecelerde
Belli ki korkuyorsun bir şiiri sevmekten
O şiire hayat vermekten
Şiirdeki o adamın kendin olduğunu bilmekten…
Belli ki gezinemezsin evrenimde
Belli ki büyük laflar edemezsin delice
Ait olamazsın sanıyorsun kendini; birine
Belli ki bana bir susuyorsun
Kalbinin içinden kendine bin konuşuyorsun
Bana bir açılıyorsun
Kendine içinden bin kapanıyorsun
Belli ki benden önce hiç ait olmamışsın kimseye
Belli ki sen varoldun benimle …
Oysa ki sen benim bin yıldır tanıdığım
Gözlerime ve sözlerime ait olanım
Oysa ki sen gecelerde sayıkladığım
Gel diye yollarına adaklar adadığımsın
Belli ki ruhunu ruhuma yazdığım adamsın.
Geç kaldığım,tam zamanında vardığımsın
Belli ki bir tutkuyla bağlandığımsın
Yolların sonunda varacağımsın
Yanıma alacağımsın
Hiç bırakamayacağımsın.
Belli ki ne varsa herşeyi bırakıp geleceksin
Belli ki bir şiire hayat verceksin
Bir sahile cennet diyecek
Bir yolda uzun uzun yürüyeceksin
Beni bir nergis kokusuna benzetecek
O kokunun ateşiyle yanıp yanıp söneceksin.
Belli çok seveceksin …
Belli ki çok sevileceksin …
