(Herzaman duamızda ve kalbimizde olan biricik annemize)
Beklemek yoruldu,mevsimlerde seni.
Özlemek pesetti,arkasını döndü gitti.
Ayrılık ateşi yüreğimi eritti ,bitirdi.
Ne uzağa giden geri geldi,
Ne yakındaki ile kavuşmak nasipti.
Evlattı,candı
Kokusu misti sanki.
Elleri cennetten hediye bana,gözleri neşeydi,sevgiydi.
Bir uzak memlekete bulut oldu gitti.
İçimde kalan kocaman bir göç mevsimi.
Beklemek yoruldu ,mevsimlerde seni
Bir sevgiliydi,kuş oldu,dua oldu gitti
Takvimler eskidi
Bayramlar neşesini yitirdi
Şeker bile çaya tat veremedi
Ses oldu,şiir oldu ,şarkı oldu
Yine de yetmedi
Bir özlem ki yüreğimi eritti bitirdi
Beklemek yoruldu,mevsimlerde seni.
Şimdi mis gibi bir kavuşma mevsimi gelsin
Günlerden pazar olsun
Sofralar serilsin
Evime iki güvercin, vuslat haberleri getirsin.
Ne olur bu masal mutlu sonla bitsin.
Heryer yerde baharlar olsun
Türküler söylensin
Kiraz çiçekleri seni bana getirsin…
