Umudun kollarında
Bahar gelmiş
Yaz bitmiş
Boşluğun kucağında
Yağmur beklerken
Dilimde keşkeler
Düşmüşüm hazan
Rüzgarlarına
Binbir gam ile
Sukutun ramaklarında
Savruldum
Kuytu kuytu kenarlara
Dar vakitlerde harcadım
Zamanı doya doya
Er ya da geç günlerin
Niyetindeyim
Dermansız yaralarda
Sarılmış
Acılara feryadım
Bir nefeslik aldanışlarda
Gün boyu
Yankılanır ağıtlarım
Rüyalarda
Yuttum yutkundum
Gelen yok giden çok
Hüzün durağında
Gözyaşlarımı ağırladım
Kuruyan bakışlarımda
Ömrümün karanlık
odalarında
Renkliydi hayat
Maskeli duygularda
Bir Avuç
Toprak uğruna
Buruktu vedalarım
Yanlızlığımla
İçli ve Sessizdi ağlayışlarım
Ne kapımı çalan vardı
Nede
Kapıları açacak biri kaldı
Terkedilmiş şehir gibi
Gönül sokaklarım
Boşdu harcadıklarım
Harcandıklarım
Herşeyin yittiği
Herkezin bittiği
Enkaz birikintilerinde
Can veren hayallerim
Titrek bir ayazın
karanlığında
Uzaktı yakınlarım
Son gemiyle giderken
Bu limandan
Hüzünlerimi toplamıştım
Gönül sokaklarından
İç çekişlerim
Düğümlenirken hıçkırıklardan
Elimde Islak bir mendil
Anılardan
Canlanmıştı hatıralar
Can yakıcı noktalardan
O şehrin silüetine
Bir kez daha baktım uzaktan.
