Gülmek ve Ölmek

Yine düşmüşüm
Diyardan diyara
Herkez
Benden uzak bana
Nerdeyim, kiminleyim
Neyin peşinde
Kimdeyim
Yolların tuzağında
Koparıp attım
Gönül dertlerimi
Ne söze baktım
Ne göze
Yanmadım ektiğime
Ağlamadım biçtiğime
Mechul bir akibetin
Eşiğinde
Döndüm baktım kendime

Hep düşündüm durdum
Mütemadiyen
Elimde kalan
Boş bir çuval
Sere serpe
Süpürüyorum zamanı
Birikintiler içinde
Arıyorum
Kayıp İnsanlığımı
Kulağımda
Özümden yankılar
Boşluğu dolduran
Yakarışlarım
Belliki araflardayım

Toplasam diyorum
Döktüklerimi
Bir dağ olur
Yağar sel olurum
Yalandan gibi
Nerden Bilirim ki
Döküldüğüm günleri
Tutarım bendimde
Böyle ahvalimin
zirvesinde
İlmik ilmik
Yutmuşum merhameti
Sukutun ellerinde
Bağlamışım dilimi
Koymuşum cebime
Vicdan ve muhabbeti

Bakışlarımda
Acı bir gülümseme
Gözümün ucuyla
Son kezde olsa
Baktım kendime
İçimde Binbir düşünce
Ağlamak isterdim
Yutkuna yutkuna
Herşey boştu
Herşey nafile

Çaylar bahaneydi
aslında
İçimdeki
Şevki Aşk ile
Sevmek bir teselli
Ezelden ebede
Avunmak yada
Dem dem avutmak
Sevdanın Nar, ı ateşinde
Yanmadan
Yandım bile bile
Hep tuzaktı uzaktı yollar
Bir tebessümün
Çehresinde
Ölmeden öldüm
güle güle.