*Gurbetteki dostuma ithafen!
Gel!
Sen anlat ben dinleyeyim.
Ben anlatmayayım hiçbir şey ama sen anla!
Sonra tutayım ellerinden bahar doğsun içime,
Sonra sen anlat, ben hep dinleyeyim seni…
Konuşurken gözlerini seyredeyim,
Çölde vahaya kavuşmuş bir garip kul gibi.
Gül!
Gül sonra…
Tebessümün doğsun tüm talihsizliklerimin üstüne,
Bahar gibi!
Öyle bir gül ki,
Yok olsun karanlığım,
Hiç gecem olmasın..
Sohbetinin kıyısında el gibi kalsın ayrılığımız,
Yanaşmasın bir daha …
Gel!
Saçların savrulsun kavuşma rüzgarımızda.
Bana sen koksun gün,
Sen koksun gece,
Sen koksun dört mevsim.
Son bakışın giremesin aramıza hiç.
Son kelam kalksın lugatlardan
Son olacaksa eğer,
İllede…
Sen ve ben olsun o son…
Gel!