Bahar


Nisan’da doğmak bahara uyanmakmış benim kaderim. Bahar bittiği halde dağlarının zirvesinde hâlâ kar bulunan bir memleketin çocuğuyum ben. Kışı çok çetin geçer bizim buraların, kavruktur o sebeple bütün çocukların teni, soğuk yanığı olur masum yüzleri, elleri hiç su görmemiş toprak gibi çatlak. Zemheride ayaz yer küçücük yürekleri. İşte tamda bu yüzden üşüyen bedenim için değil, üşüyen yüreğim için beklerdim baharı.
Dedim ya kışı çok çetin geçer bizim buraların, ağaçların tomurcuklarından evvel bizim yüreğimiz çatlardı beklemekten baharı. Çabuk gelmezdi elbet, bekleyenin ahvalinden habersiz bekletirdi hep beklenen. Oynadığımız oyunlar, sıkıp da kartopu yaptığımız Kar taneleri birer birer dua olur yükselirdi semaya. Çocukluk buya büyüklerimizden dinlediğimiz havaya, suya, toprağa düşecek cemreleri beklerdi gözlerimiz. Sayamazdık artık bir gün, bir hafta,bir ay, hatta kaç ay geçerdi beklerken baharı. Sonra baharı muştulayan güneş ışığını arardık, saklambaç oynarken saklanan arkadaşlarımızı arar gibi. Güneşte memleketime nazlı nazlı gelir tıpkı sarı saçlarıyla süzülen güzel bir gelin misali. Güneş memleketime gelince önce ayaz kesmiş yüreğimiz ısınmaya başlardı, sonra yavaş yavaş dağların zirvelerinde erirdi karlar. Eriyen kar suları bütün sokakları, içinde yıldızların oynaştığı birer ırmak haline getirirdi adeta. Suların şırıltısı içimdeki coşkun duygu seline karışıp akar giderdi bahara doğru.
Bahar kadar, arkadaşlıklarımızda kıymetliydi bizim için. Sert geçen kış ayını, yaşadığımız onca zorlukları, hiç yaşanmamış sayar, umutla sarılırdık bahara. Düştüğümüz yerden çok hızlı kalkar, tozlarımızı temizler, yaralarımızı tebessümle sarardık. Hiç kimseden ve hiçbir şeyden korkmadık yanımızda arkadaşlarımız varken. Hep beraber karşıladık bütün mevsimleri, ağır ağır değişirken. Hep beraber yürüdük hayatın kıvrım kıvrım yollarını, hep beraber acıdı yüreğimiz,hep beraber güldük, bazen de ağladık hayatın darbelerini yedikçe. Tek değişen mevsimler değildi,bizlerde çok değiştik büyüdükçe. Bilemezdik her baharın gelişinde biraz daha büyüyecektik. Biraz daha değişecekti duygu ve düşüncelerimiz, Hayat bütün kuvveti ile yüklenecekti o küçücük yüreğimize. Biz baharı bekleyen bütün çocuklar çok çabuk büyüdük, ve hep baharı beklerken büyüdük.
Dedim ya kışı çok çetin geçer bizim buraların…