Sessizce
geçip gidiyorum
Ömrümün
Esrarlı yollarından
Hayat borcu
Ödeniyor
Belki yaşayarak
Saatler durgun
Gidişler
Mecalsiz ve yorgun
Tenim yaprak kurusu
Nefeslerim
Diken diken
Yol geçen hanı gönlüm
Teselliler gölge gibi
Kayıp gider ellerimden
Kaşlar yay gibi gergin
Nabız yoklar öfkelerim
Sığ sularda derin
Ok menzilinde
Hedef alçakmı alçak
Küheylan sırtında
Cesaretim
Keskin bir bıçak
Yüreğim
arslan parçası
Okyanus kadar derin
Güneş gibi sıcak
Gözlerim
Çakmak çakmak
Ah be Hayat
O günlerden
Bu günlere
Ne kaldıki geriye
Dizlerimin
bağı çözülür
içten içe
Korkularım
Ecel terinde
Heybemde
Döküntü gibi yıllar
Acılar
sukun eder İçimde
Kelebeğin
dünyası gibi zaman
Nazarlar dökülür
Bakışlarımdan
Geldik gördük yaşadık
Yolun sonundayız
Yarım yamalak.
