Bilmemki
Hangi mevsimin
Sancılarında
Pamuk ipliğiyle
Bağlanmışım hayata
Kırık bir hazanın
Ayazında
Akıyor yıllarım
Yalnızlığa
Sessizce gidiyorum
Bu şehirden
Kanayan acılarımla
İçli bir şiirin
Bestelerinde
Diz çöker duygularım
Vururum Sazın tellerine
Eksilen yanlarımdan
Ağıtlanırım nağme nağme
Alnımda yorgun
İzlerde
Solgunca tenim
Nakşolur ömrüme
Sabahsız karanlıklarda
Acı bir tebessümle
Bakarım aynalara
İçli içli düğümlenir
Dilim damağım
Soluk beyaz zamanda
Beslenir hüzünlerim
Feryada figana
Bir dokunuşa
Dökülürüm
Hazan yollarında
Yaprak yaprak
Uzar gecelerim korkularda
İçimde kıyamet
Dışarda felaket
Kefenler biçilir varlığıma
Ne öncesindeyim vaktin
Ne sonrasında
Bir teselliye
İçimi çeker çeker
Ağlarım
Soluk beyaz zamana
ömür demlerim
Nemlenir aynalarda
İçimde kıyamet
Dışarda felaket
Noktalanırım belkide
Ufkumun kızıllığında
Yok sayılır ömrüm
Teneşir soğukluğunda
Sitemlenirim
Boşa geçmiş yıllara
Gölgelenir hiçliğim
Yitik bir Baharın ayazında
Ah be Hayat
Yine kaderin ağlarını
Yamadın üzerime
Lal ettin dilimi
Bağladın
Kör ettin gözlerimi
Boş kağıt birde
Kalem verdin elime
İçimde kıyamet
Dışarda felaket
Yazmasam karalanacak
Yazsam Noktalar
Koyulacak ömrüme.
